Выбары прэзідэнта у 2015 годзе апазіцыя лічыць нелегітымнымі. Улада сцвярджае, што грамадзяне Рэспублікі Беларусь адказна аднесліся да выбараў актыўна удзельнічаючы у выбарах. Пры гэтым выбары прайшлі без значных парушэнняў. Сапраўды, недасканаласць і парушэнні законаў не з’яўляюцца доказам фальсіфікацыі.
Адкрытае галасаванне з магчымасцю праверыць хто за каго галасаваў, гэта стоадсоткавая празрыстасць выбараў. Не залежна ад адносін да Аляксандра Рыгоравіча і палітычных поглядаў усе з кім я гаварыў на гэту тэму, супраць адкрытага галасавання. І ўсё ж, у наш час пытанне адкрытага галасавання гэта пытанне не толькі палітычнага але і грамадскага кшталту.
Прынцып «ты мне — я табе» і «аб'ектыўна усведамлённае дзеянне» з'явіліся разам з Чалавекам і знікнуць разам з ім. На данный момант прынцып «ты мне — я табе» пераважае. Грамадству пагражае не толькі выкарыстанне зброі. Навукова-тэхнічная рэвалюцыя развіваеца з паскарэннем. Чалавек валодючы ведамі, якія могуць пагражаць грамадству, зможа іх выкарыстаць у адзіночку. Вельмі хутка маньякі будуць сусветнай пагрозай. Чалавек змушаны будзе жыць па прынцыпу «аб'ектыўна ўсвядомленае дзеянне», бо гэта лепшы сродак барацьбы з маньякамі. Аб'ектыўна ўсвядомленае дзеянне мае сэнс, толькі тады калі яно мае прыярытэт над прынцыпам «ты мне — я табе» і іншымі. Яно патрабуе рэальнага уяўлення аб асобе вылучанай на адказную пасаду ці на пасаду кіраўніка. Вылучаецца не «ідэальная» асоба, а лепшая у калектыве.
Прэзідэнт не зможа стаць ідалам, калі кожны выбарнік будзе мець магчымасць пакарць чыноўніка за парушэнне закона аб выбарах. Статус суддзі апошняй інстанцыі выбарніка ня згоднага з апраўдальным прысудам, прымусіць чыноўнікаў выбіраць з двух пакаранняў меншае.
Суддзю апошняй інстацыі трэба надзяліць наступнымі паўнамоцтвамі:
Кожны выбарнік мае права быць суддзём апошняй інстанцыі сваёй выбарчай акругі. Як суддзя апошняй інстанцыі ён мае права без доказаў віноўнасці падсуднага запатрабаваць пакарання смерцю абвінавачванага у парушэнні закона аб выбарах, і яго патрабаванне выконваецца. Пасля пакарання смерцю абвінавачванага, выбарчая акруга вырашае, — караць смерцю ці памілаваць суддзю апошняй інстанцыі. Памілаванне суддзі апошняй інстанцыі азначае віноўнасць пакаранага абвінавачванага. Пры вынясенні смяротнага прысуду суддзю апошняй інстацыі, пакараны абвіначваны лічыцца невінаватым.
