Сённяшні цэнтр Оршы ўпрыгожаны адроджаным будынкам калегіума езуітаў, над якім высіцца вежа з гадзіннікам. Гэта - помнік позняга барока, яшчэ адна яркая старонка аршанскай гісторыі.

А пачалася гэтая гісторыя ў далёкім 16 стагоддзі, калі на аршанскай зямлі ўпершыню з'явіліся манахі Ордэна Ісуса, больш вядомага як ордэн езуітаў. Езуіты згулялі вялікую ролю ў контррэфармацыі, актыўна займаліся навукай, адукацыяй і місіянерскай дзейнасцю. Члены Таварыства Езуса разам з трыма традыцыйнымі абавязкамі ( беднасці, паслухмянства і цноты) давалі і чацвёрты - паслушэнства Папе Рымскаму.

Захавалася згадка пра тое, што першая місія ордэна прыбыла ў Оршу ў 1573 г. Орша быў другім горадам Вялікага Княства Літоўскага, куды прыбылі езуіты. Але тады іх місія пацярпела няўдачу.

Другі раз браты Ісусавы прыбылі ў Оршу праз амаль трыццаць гадоў. Вядома, што канцлер Вялікага Княства Літоўскага Леў Сапега ў 1590 выкупіў зямельны ўчастак на беразе Аршыцы ў кальвінскага збора і перадаў яго ордэну езуітаў. Мабыць, менавіта гэты год варта лічыць годам заснавання місіі ордэна ў Оршы.

Першапачаткова драўляны касцёл святога Міхаіла быў пабудаваны ў 1604 г. пры ўдзеле таго ж Льва Сапегі. Калегіум пры касцёле (ад лацінскага collegium - таварыства, садружнасць - закрытае сярэдняе, рэдка вышэйшая навучальная ўстанова) быў пабудаваны ў 1609 каралём Рэчы Паспалітай Жыгімонтам III Вазай, тым жа Львом Сапегам і ксяндзом Лаўрэнціем. У 1610 манахі заснавалі тут сваю рэзідэнцыю, а з 1616 г. пачаў сваю дзейнасць калегіум. Кароль надзяліў езуітаў манаполіяй на адукацыю шляхецкай моладзі ў горадзе і ва ўсім Аршанскім павеце ў 1621 г. Каталіцкае навучальная ўстанова дзейнічала па 1820 г.