Ёсць людзі, якія ўвесь час скардзяцца. Прычым на ўсё што заўгодна, то надвор’е ў выходныя пахмурнае, а сіноптыкі абяцалі сонечнае, без ападкаў. Або сядзяць у чарзе да лекара, як і дзясятак іншых пацыентаў. Вось, толькі ўсё моўчкі і цярпліва чакаюць прыёму, а яны цэлую гадзіну нудзіцца: «колькі можна чакаць»? Аднаму нахаміла ў краме, ён адкажа грубым слоўцам, ды і забудзе. Іншы ж будзе з горыччу і жарам распавядаць пра канфлікт. Людзі ўвесь час кажуць адзін аднаму пра тое, што іх турбуе. Толькі размовы гэтыя рэдка мяняюць становішча спраў. Прапануем перастаць наракаць на жыццё і пачаць скардзіцца тым, хто нясе адказнасць за сітуацыю, якая склалася.
Давайце разбярэмся што такое і для чаго патрэбна «скарга», з юрыдычнага пункту гледжання?
Многія лічаць, што скардзіцца безсэнсоўна. Маўляў, гэта ўсё роўна нічога не зменіць. Але нічога ўжо дакладна не адбудзецца, калі не скардзіцца. Бо сама па сабе «скарга» не можа паўплываць на працу якой-небудзь арганізацыі або на прыняцце рашэння службовай асобы. Тут трэба ўлічваць кантэкст сітуацыі і спадарожныя фактары, сярод якіх і змест самой скаргі, яе дарэчнасць, правільны адрасат.
На сённяшні дзень у Рэспубліцы Беларусь дзейнічае Закон «Аб зваротах грамадзян і юрыдычных асоб» ад 18.07.2011г. №
Форма звароту можа быць: пісьмовай, электроннай (на адрас электроннай пошты арганізацыі альбо размешчанае ў спецыяльнай рубрыцы на афіцыйным сайце арганізацыі ў глабальнай кампутарнай сеткі Інтэрнэт), або вуснай (выкладзенае ў ходзе асабістага прыёму).
Звароты падлягаюць абавязковаму прыёму і рэгістрацыі. Нават у тым выпадку, калі скарга накіравана не ў адпаведны дзяржорган, на працягу 5 рабочых дзён яе перанакіроўваюць у кампетэнтны, а паскардзіліся грамадзяніна ў ходзе асабістага прыёму паведамляюць: у якіую арганізацыю і ў якім парадку трэба звярнуцца.
У нашым грамадстве ёсць ўстойлівы стэрэатып пра тое, што напісанне «скаргаў» гэта справа няўдзячная і нізкая. У СМІ можна знайсці больш чым з дзясятак публікацый пра скаржнікаў, чые прозвішчы ведае ўся рэгіянальная адміністрацыя. Вымалёўваецца партрэт чалавека, засяроджанага на негатыве і нічым не занятага, акрамя як пішучага скаргі ва ўсе інстанцыі. Справа ў тым, што кіраўнікі арганізацый, індывідуальныя прадпрымальнікі нясуць персанальную адказнасць за неналежную работу са зваротамі. Рэагаваць яны павінны на ўсе скаргі. Дапускаецца адмова ад разгляду заявы ў выключных выпадках і то ён павінен быць пісьмова матываваны. Што ў сваю чаргу дадае працы адказным асобам. Бо на скаргу трэба вылучыць дадатковыя рэсурсы і час, што ўключае ў сябе праверкі, вывучэнне інцыдэнту. І па тэрмінах разгляду ўкласціся.
Памятайце, накіроўваць асабістыя або калектыўныя звароты, у тым ліку скаргі, у дзяржаўныя органы — гэта ваша права, замацаванае ў Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь. Дзяржаўныя органы, таксама службовыя асобы абавязаны разгледзець зварот і даць адказ па сутнасці ў вызначаны законам тэрмін.
Такім чынам, гэта магчымасць даносіць да службовых асоб, якія не заўсёды ў курсе пра тое, што адбываецца на месцах, інфармацыю праз падачу скаргаў. Ўплываць на ня ўладкоўвае сітуацыю і адстойваць свае законныя інтарэсы і правы.
