В Орше состоялся юбилейный вечер Евгении Козловой. На нём сама поэтесса прочитала много своих стихов и рассказывала собравшимся о своей писательской судьбе. А также исполняла песни вместе с учителем белорусского языка и литературы средней школы № 21 Ларисой Аникович.
Сайт Союза беларуских писателей предлагает несколько фотографий с мероприятия.
Один из стихов Евгении Козловой:Наш горад Орша
Гарады ня так, як людзi,-
З года ў год старэць ня будуць.
А зусiм наадварот,
Маладзеюць кожны год.
Старажытны горад Орша.
Ў гэтым сэньсе ён ня горшы.
Расквiтнеў, памаладзеў
Намаганьнямi людзей.
Вырасьлi дамоў кварталы,
Што разьмешчаны удала-
Каля лесу ды ракi,
Дзе шчыруюць рыбакi.
Дзе ўсё сьвежае паветра,
Ды ўсяго у сотнi метрах
Дрэваў розных дзiўны рой
Кружыць летам i зiмой
.У куточках маляўнiчых
Над дняпроўскаю вадзiцай
Мiрна цэркаўкi стаяць
I прыветлiва глядзяць.
I Сьвятога Язэпа касьцёл
Разьмясьцiўся утульна, наўкол
Стаяць лiпы векавыя,
Як у казцы вартавыя.
Запрашае ён усiх,-
I дарослых i малых.
Паглядзiце вы наўкол,-
Пабудована шмат школ.
I дзiцячыя садкi,
Як малыя гарадкi,
Для малечаў iснуюць,
Дзеткам шчасьце берагуць.
Крамы, лаўкi, магазiны.
Шмат iх ёсьць у Оршы.
Тут адзеньне i тканiны,
Выкладайце грошы.
Тут абутак, дываны.
На хвiлiнку зазiрнi,-
Тут харчоў у дастатку.
Грошыкi спачатку.
Для дзяцей i моладзi
Ёсьць у нашым горадзе
I кафэ, i рэстараны.
Калi вы, сябры, гурманы,
Ды яшчэ з тугой кiшэняй,-
Атрымайце запрашэньне.
Ёсьць у нас, але няшмат,
I кiнотэатры.
Накiруйся на прагляд,
Калi ты аматар
Розных стужак дэтэктыўных
Пра каханьне драм наiўных
Цi яшчэ-баевiкоў,
Дзе зьбiваюцца у кроў.
Ну а iльнокамбiнат,
Што усiм знаёмы?
Кожны будзе вельмi рад
Прыкупiць для дому
Ручнiкi альбо абрус,
Добрыя тканiны.
Выбiрай на розны густ
Выраб свой айчынны
А Аршанская чыгунка
Знакамiтая здаўна?
Вас у розных накiрунках
Адвязе у час яна.
Хто на захад, хто на ўсход,-
Едзе розны ўсё народ.
Цягнiкi безперапынна
Iмчаць у розныя краiны…
Тут калiсьцi нарадзiўся,
Жыў i ў школе тут вучыўся
Знакамiты наш зямляк,
Слова роднага мастак,-
Уладзiмiр Караткевiч,
Гонар наш i наша велiч.
Неблагi наш горад Орша,
Гарадоў усiх ня горшы.
Сто гадоў тут можна жыць,
Можна жыць i не тужыць.
Было б болей грошыкаў
Ў спажывецкiм кошыку.