Вышэй па Дняпры, за межамі гораду, каля ручая Арэхавец існавалі некалькі пячораў. Пячоры гэтыя зусім невялікія і прызначаліся для жыцця манахаў-адшэльнікаў. З цягам часу пячоры былі згубленыя і засыпаныя. Пра іх існаванне ходзяць некалькі легендаў.

Адна з легендаў гаворыць пра тое што ў пячорах пры адступленні Напалеон схаваў некаторыя скарбы або зброю і ўзарваў іх.

Пячоры былі адкрытыя студэнтамі Аршанскага рабфаку 18 мая 1926 годы пад час экскурсіі ва ўрочышча Дубкі і падрабязна апісаныя Аршанскім краязнаўцам Данілай Васілеўскім у часопісе “Наш край”.

Много легенд существует про подземные ходы из Кутеинской лавры. По этим легендам, подземных ходов существовало несколько. Один шёл под Днепром и выходил на другой его стороне, второй шёл до деревни Смоляны.

Трэці вёў невядома куды, але даўжыня яго была дваццаць метраў і чацвёрты злучаў жаночы і мужчынскі манастыры. Усе гэтыя легенды час ад часу ўсплываюць з новай сілай, як і легенда пра тое што Труцэвіч, ад’язжаючы, не паспеў вывесці багаты манастырскі скарб, які да гэтае пары схаваны дзесці ў наваколлі, або на самой тэрыторыі манастыра.