“Поле”

***

Вецер у верасах дыхае,

Сонца за хмары зайшло.

Цьмяна і стомлена ўспыхвае

Сталі барвовай сьвятло.

***

Воды Крапіўні бягучыя

Хвалі іржава нясуць.

Боль перамогу засмучвае,

Сумна ўдовы пяюць.

***

Воклічы птушак ня сьцішацца,

Шчэрыцца дзіды залом -

У полі так ціха калышацца

Сьцяг абарваным крылом...

***

Цягнецца брудам і цэглаю

Сьмерці дарога, заве.

Тысячы вояў палеглыя

Вечна паснулі ў траве.

***

Соцень пяцёра заколатых

Мужных ліцьвінскіх сыноў -

Латы ў чырвонае золата

Ім афарбоўвае кроў.

***

У бітве ліхой з маскавітамі

Вынайшлі добрае плён:

Тысячаў сорак забітымі,

Трыццаць - пайшлі ў палон.

***

Шчыра Радзіму адстойвалі,

Люта Пагоню нясьлі.

Ворагаў у лесе ня ўтойвалі

Духі літоўскай зямлі.

***

Гонар ліцьвінаў ня згоршае,

Памяці промень гарыць.

Збройнаю славай пад Воршаю

Поле нямое ляжыць.

***

3 верасьня 2014 г.,

Томаш Воўк

(да 500 год бітвы пад Воршай)