Характар траўмаў паказаў, што няшчасны выпадак адбыўся практычна адразу пасля таго, як сябры пачалі спуск, і смерць была вельмі хуткай. Спачатку Шпунцянкоў страціў прытомнасць і ўпаў з лесвічкі на балкон, затым Кулакоў спусціўся да яго і паспрабаваў выцягнуць, але таксама страціў прытомнасць. Так ці інакш, але толькі праз дзве гадзіны трэці член групы, які застаўся наверсе для кантролю, падняў трывогу, паведамляе «СПбДневник». Раніцай паліцыя выявіла цела: па сутнасці, пад самым вечкам люка, амаль на паверхні, хоць глыбіня студні складала некалькі дзясяткаў метраў. Частка кіслароду ў паветры не дасягала 13 адсоткаў (той паказчык, пры якім чалавек звычайна губляе прытомнасць).
Следчы камітэт праводзіць праверку па факце двайной смерці, але дыгеры-паплечнікі ўпэўненыя, што ніякага крыміналу следства не выявіць. «Так, Кулакоў быў дасведчаным дыгерам, але і на ўсіх ёсць ліха, — заявіў дыгер Данііл Давыдаў. — Думаю, што ў яго ў арсенале было шмат спосабаў, як вызначыць небяспечна малое ўтрыманне кіслароду ў атмасферы». Дылетанты раяць падпальваць запалку і глядзець, ці будзе яна гарэць, але Кулакоў не быў дылетантам, ён выдатна ведаў пецярбургскія падзямеллі, у тым ліку гэтае, ля «Кароны». У незнаёмыя падзямеллі дыгеры не ходзяць без камплекту выратавальных сродкаў: газааналізатара, партатыўнай дыхальнай прылады, як у падводніка, і т.п. І трымаюць яго напагатове. А сутарэнне ля Карпаўкі лічылася знаёмым, і яго нечаканая небяспека — магчыма, справакаваная спякотай, — загубіла абодвух.
«Пецярбургская каналізацыя адрозніваецца, напрыклад, ад маскоўскай. Яна аб’ядноўвае і ліўнёўку, і агульнасплаўную каналізацыю са сцёкавымі водамі, адпаведна, разнастайнымі хімічнымі дадаткамі, рэагентамі і т.д. Менавіта іх разлажэнне магло прывесці да рэзкага выцяснення кіслароду. Гэтыя рэагенты паспелі б схлынуть, рассмактацца, але дыгеры апынуліся не ў той час не ў тым месцы. Спякота таксама паспрыяла. Калі ўсярэдзіне шахты цёпла, а звонку халодна, паветра цыркулюе за кошт розных тэмператур, узнікае цяга. У спякоту паветра застойваецца», — растлумачыў Давыдаў.
Сам ён некалькі разоў арганізоўваў для Шпунцянкова экскурсіі па Маскве, у тым ліку — па маскоўскіх падзямеллях, але пецярбургская каналізацыя карыстаецца большай папулярнасцю, чым маскоўская — менавіта з прычыны вялікага запасу калектара. А Кулакоў быў самым вядомым дыгерам Паўночнай сталіцы, і цалкам натуральна, што Павел Шпунцянкоў звярнуўся менавіта да яго.
У прэс-службе ГУП «Водаканал» пасля трагедыі з дыгерамі на набярэжнай ракі Карпаўкі выпусцілі заяву аб тым, як небяспечна самастойна даследаваць каналізацыю. «Толькі спецыялісты прадпрыемства маюць права перасоўваць вечкі люкаў, адкрываць студні і абследаваць сістэму каналізацыі», — падкрэслілі ў кампаніі. «Любое вечка люка пры няўмелай эксплуатацыі можа стаць прычынай атрымання траўмаў, паломкі транспарту або ўзнікнення транспартнага калапсу. Толькі спецыялісты таго прадпрыемства або арганізацыі, на чыім балансе знаходзяцца каналізацыйныя сеткі, маюць права адкрываць люк і праводзіць якія-небудзь работы», — заявілі ў «Водаканале».
Па Паўле Шпунцянковым засталіся жонка і дачка.
