У Капенгагене мой бацька спачатку працаваў на габрэйскай фабрыцы па вытворчасці дзіцячых вазкоў, пазней ён працаваў на верфі Burmeister & Wain, а пазней зноў майстрам інструментаў на інжынерным заводзе Nielsen & Winther на Блегдамсвеі. Калі ён звольніўся з гэтай пасады, каб пачаць сваю справу, яму далі добры рэкамендацыйны ліст.
Першая майстэрня майго бацькі была — наколькі я памятаю — у Classensgade 7, пазней ён пераехаў у Mariendalsvej, пазней зноў у Noerrebrogade 209 і, нарэшце, у Ny Vestergade. Ён так і не пачаў працаваць на гэтым апошнім месцы, таму што захварэў, быў шпіталізаваны, і так і не паправіўся.
Мой бацька не быў рэлігійным чалавекам і часам называў захаванне некаторых рэлігійных традыцый забабонамі. Тым не менш, ён заўсёды хадзіў у сінагогу напярэдадні Ём Кіпуру. Мой бацька і яго брат Мішэль абодва былі сацыялістамі, і ў Капенгагене мой бацька прыняў большасць таварышаў-партызан, якія прыбылі з Расеі.
Мама схілялася да рэлігійнага боку жыцця. Яна паходзіла з вельмі рэлігійнай сям'і ў Латвіі. Яе бацька не дазваляў фатаграфаваць яго.
Маці аўтара ўспамінаў Дына Рыва Эпштэйн (Бэрман)
Маці адправіла мяне ў Хедэр з Давідсонам у Нансенсгадэ, калі мне было 6 гадоў, пазней я наведваў школу мазаікі для хлопчыкаў на Ёханэвэй, на бакавой вуліцы ад Аабульвардэна. Дырэктарам школы быў Хартвіг Кон — таксама вядомы як «Skaeve» (= крывы, касавокі) сярод вучняў.
Мы атрымалі добрую адукацыю ў школе, і тыя вучні, якія працягвалі навучанне ў іншых школах, вучыліся добра. Увесну адбываліся іспыты, а ў канцы навучальнага года ў гімназіі прысутнічалі высокія прадстаўнікі яўрэйскай абшчыны, калі вучням выдавалі адзнакі. Я думаю, што ў мяне было некалькі добрых гадоў у той школе.
Успаміны Эпштэйна:
1 частка. «Сям’я Эпштэйнаў з Воршы над Дняпром»
3 частка. Пэйсы і штрэймэль не насілі
6 частка. Пансіянат аршанцаў у Капенгагене
7 частка. «З хрысціянамі былі добрыя адносіны»
