Літоўскі дзяржаўны дзеяч Пётр Іосіфавіч Амбражунас быў старшынёй Аршанскага акруговага выканкама з 1924 па 1928.
Нарадзіўся ён у 1892 годзе ў вёсцы Грумшлі Панявежскага павета Ковенскай губерні (цяпер Біржайскі раён, Літва), у літоўскай сялянскай сям'і.
Да прызыву ў армію ў 1913 годзе скончыў Шавельскі пачатковую школу. Пасля заканчэння скарочаных артылерыйскіх курсаў у ліпені 1914 года быў накіраваны на Паўднёва-Заходні фронт Першай сусветнай вайны. Праз некалькі месяцаў быў паранены і кантужаны.
Рэвалюцыю 1917 прыняў ўсім сэрцам. Пётр Амбражунас абіраўся ў розныя камітэты салдацкіх дэпутатаў - батарэі, брыгады, дывізіі. У кастрычніку 1917 года ён - член брыгаднага ваенна-рэвалюцыйнага камітэта. У лютым 1918 трапіў у нямецкі палон. Пасля вызвалення ў траўні гэтага ж года знаходзіўся на падпольнай працы ў Літве, прымаў удзел у барацьбе з польскімі легіянерамі.
Праз год ЦК КП (б) Літвы і Беларусі камандзіруе Амбражунаса ў распараджэнне Смаленскага губкама РКП (б). Працаваў у арганізацыях харчавання ў Барысаве і Мінску, у 1921-1922 гадах - мінскі павятовы продкомисар, затым старшыня Мінскага выканкаму. З ліпені 1924 года ён - старшыня Аршанскага, а з ліпеня 1928 г -. Гомельскага акруговых выканкамаў
Праз два гады Амбражунас быў прызначаны намеснікам старшыні Вышэйшага савета народнай гаспадаркі БССР, затым наркамам, намеснікам наркама камунальнай гаспадаркі БССР. У гэты ж час Пётр Іосіфавіч займае таксама пасаду старшыні праўлення Саюза архітэктараў БССР, з'яўляецца сябрам ЦВК БССР. Пётр Амбражунас быў жанаты, разам з жонкай Настай Мікалаеўнай гадаваў траіх дзяцей.
Але, нягледзячы на высокі аўтарытэт Амбражунаса як удумлівага дзяржаўнага дзеяча, яго не абышлі рэпрэсіі 1937.
Амбражунас быў арыштаваны ў Менску. Выключаны з партыі "за правядзенне шкодніцкай работы ў камунальнай гаспадарцы; за арганізацыю без дазволу ЦК КП (б) Б калектыўнага заявы ў ЦК КП (б) Б аб узнагародзе ворага народа Галадзеда ордэнам Чырвонай Зоркі». Асуджаны тройкай НКВД у снежні 1937-га як "удзельнік антысавецкай тэрарыстычнай арганізацыі" да вышэйшай меры пакарання з канфіскацыяй маёмасці. Расстраляны. Рэабілітаваны ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР 2 красавіка 1957г. Асабістая справа № 10181-с захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.
Жонка Пятра Амбражунаса Анастасія Мікалаеўна, прадавец ГУМа, была арыштаваная ў ліпені 1938 года ў Мінску. У кастрычніку асаблівым саветам пры НКВД прыгаворана як "жонка здрадніка радзімы, асуджанага да вышэйшай меры пакарання" да пяці год папраўча-працоўнай калоніі і этапаваная ў Цемнікоўскі канцлагер НКВД Мардоўскай АССР. Далейшы лёс яе не вядомая. Рэабілітавана Анастасія Мікалаеўна ў ліпені 1956 трыбуналам БВА. Асабістая справа № 10273-с захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.
Памяць пра Амбражунаса ўвекавечана ў Оршы. Імя Амбражунаса носіць адна з вуліц горада.