Даследчык-архівіст Зьміцер Дрозд на старонках выдання "Салідарнасць" распавёў як у 1920-я гады адбываліся пабегі з Аршанскай турмы, якая тады знаходзілася ў былым Езуіцкім калегіюме. Варта адзначыць, што пабегі з турмаў тады былі масавай з'явай і за 1925 годзе па краіне збегла 137 чалавек. За той жа год з Аршанскай турмы агулам збеглі 12 чалавек. З іх адзін быў забіты пад час пабегу, а чацьвёра потым злоўлены.

17 снежня 1924 года з аршанскай турмы збеглі адразу 5 чалавек. А пра адзін з пабегаў Дрозд распавядае падрабязна. 8 чэрвеня 1926 года адбыўся масавы пабег з калегіюма. Арыштантаў вывелі з памяшкання турмы для вынаса "парашаў" - іх злівалі ў адмысловую яму, якая была ў двары турмы. Сямёра вязняў пад час гэтай непрыемнай работы паспрабавалі збегчы, архівы захавалі іх прозвішчы: М. Іваноў-Гладышаў, А. Суэцкі (ён жа Харытонаў, ён жа Ліпскі), І. Бурак, В. Салагуб, Н. Рабаў, І Квяціс-Камароўскі, Н. Паўлаў. Каб збегчы з двара турмы арыштантам трэба было прайсці дзве дзверы платоў - вонкавую і унутраную. Дзверы ўнутранага плота арыштанты адчынілі адмычкай (можна ўвявіць узровень аховы турмаў таго часу), а вонкавую адчынілі ключом. Для гэтага беглецы напалі на надзірацеля Куляшова. Яго сілай павалілі на зямлю, схапілі за горла ды аднялі ключ і рэвальвер.

Пазней каравуламі жаўнераў былі злоўлены 5 уцекачоў. Сужцкі быў забіты ў двары сінагогі. А пазней забіты і апошні уцякач Атрымліваецца, што пабег усё ж такі быў няўдалым.

Цалкам артыкул Змітра Дразда ў якім апісваюцца і пабегі з іншых турмаў краіны можна прачытаць тут.