Шматразовы ўдзельнік Алімпійскіх гульняў, адзін з найвялікшых беларускіх лыжнікаў усіх часоў аршанец Сяргей Далідовіч даў вялікае інтэрв'ю "Беларускаму Партызану".
— У інтэрв'ю Сяргею Шчурко вы неяк сказалі: "Але сказаць, што я беларус да мозгу касцей... Не магу гэтага зрабіць". А зараз можаце?
— Так, памятаю тое інтэрв'ю. Яно было, здаецца, пасля Сочы. І памятаю пытанні, якія тады задаваў Сярога. Маўляў, калі б хтосьці на нас напаў — пайшоў бы я абараняць краіну? А я пытаўся, з якой, маўляў, бакі, таму што стаўленне да ўсходняга суседа ў мяне тады было нашмат больш лаяльнае. Сягоння ўсё абсалютна памянялася. Так, я нацыяналіст, але ад слова "нацыя". Я беларус. Цяпер пачаўся такі ўздым.
Хаця многія мяне ўспрымалі ўжо як нейкага апазіцыянера, калі збіраў грошы на Алімпіяду. Не наўпрост, вядома, я супрацьстаяў ўладзе, але быў такі-сякі канфлікт інтарэсаў. І на мой заклік тады адгукнуліся людзі, якія ўжо былі ў апазіцыі. Якія размаўляюць на мове. На жаль, я ёй у дасканаласці не валодаю, але стараюся перапісвацца на ёй, карыстаюся перакладчыкам. Ніколі б не падумаў, што буду так рабіць.
Ведаеце, на сваю першую Алімпіяду я ездзіў пад бел-чырвона-белым сцягам, і ніколі б не падумаў, што яго вазьму зноў з такім натхненнем. Не думаў, што такое можа быць. Зразумела, зараз пачнецца ў мой адрас — нацыяналіст, фашыст. Але калі вывучыць гісторыю, то так: я сапраўды стаў стопрацэнтным беларусам.
— Што азначае ў вашым разуменні "быць беларусам"?
— Напэўна, перш за ўсё — ведаць сваю мову. Хай не цалкам на ёй размаўляць, але ведаць і магчы чытаць сваіх пісьменнікаў. Так, у нас мульцікультурны свет, але Карэя ад Японіі ўсім адрозніваецца, а Нямеччына — ад Швейцарыі. Усюды розныя людзі. І мы розныя.
— У першыя дні пасля 9 жніўня беларусаў раз-пораз палохалі уводам расейскай арміі ў нашу краіну. Калі б такое не дай бог здарылася ці здарыцца, вы пойдзеце ваяваць?
— Шмат што гляджу і чытаю. Нас сапраўды "падагравалі" пагрозай гэтага уводу расейскіх войскаў. Але, думаю, гэта б яшчэ больш з'яднала нацыю. Ёсць шмат складнікаў. З чым ваяваць: палачкамі супраць аўтаматаў? Трэба глядзець на рэчы аб'ектыўна: нам супрацьстаяць Расеі практычна нерэальна. Два шляхі: альбо з'ехаць, альбо партызаніць.
Ведаеце, вось, кажуць, не ствары сабе куміра. Раней многія людзі выклікалі прыязнасць. Той жа Лаўроў. Цяпер да яго проста антыпатыя. Многія сцвярджаюць, маўляў, усе яго заявы і пазіцыя — гэта геапалітыка. Так, хай для іх гэта геапалітыка. Аднак для нас гэта жыццё. Таму ў мяне толькі абурэнне.
Поўнае інтэрв'ю Сяргея Далідовіча чытайце на сайце "БП".
