Даўно вядома, што вяртанне савецкіх салдат з палону часта абарочвалася ўжо савецкім лагерам, дзе ўмовы былі нічым не лепшыя, а часам нават горшыя, чым у нацысцкіх канцлагерах. Гісторыю, звязаную з Аршаншчынай, апублікавала ініцыятыва «Кабылякі».
Яфім Рыгоравіч Тамашэвіч нарадзіўся 28 сакавіка 1912 г. у вёсцы Пустынкі Аршанскага раёна. Быў членам ВКП (б). 5 студзеня 1940 года прызваны Талачынскім райваенкаматам у РСЧА, служыў у 5 танкавай дывізіі. Вайсковае званне шараговец. 5 ліпеня 1941 году трапіў у палон каля Аліты (Алітус) у Літве. Знаходзіўся ў палоне да 3 траўня 1945 г.
Бацька — Тамашэвіч Рыгор Еўдакімавіч, жонка — Тамашэвіч Анастасія жылі ў Пустынках. Пасля вайны Яфім быў настаўнікам школы № 7 на станцыі Орша. Пражываў таксама на станцыі Ворша.
У 1946 годзе Яўхіма арыштавалі. Яго абвінавацілі ў злачынствах па арт. 63-1 КК БССР 1928 года ў здрадзе радзіме і ў тым, што ў 1942-43 гг. супрацоўнічаў з нямецкімі акупантамі — працаваў прапагандыстам на акупаванай тэрыторыі Лідскага раёна Генеральнага камісарыята Беларусі.
16 снежня 1946 г. Ваенны трыбунал войскаў МУС Мінскай вобл. асудзіў Тамашэвіча на 10 гадоў з паражэньнем у правах на 5 гадоў. Несправядлівы прысуд Яўхім Тамашэвіч паспрабаваў абскардзіць. Перагледзеўшы справу, Ваенны трыбунал войскаў НКУС Беларускай акругі 30 снежня 1946 г. змяніў прысуд. Дзеянні Тамашэвіча перакваліфікавалі з арт. 63-1 — здрада радзіме на арт. 72 КК БССР п."б» — антысавецкая агітацыя і прапаганда ў ваенных абставінах. Аднак мера пакарання была пакінутая без зменаў.
Адбыўшы тэрмін, Яўхім Рыгоравіч выйшаў на волю 16.03.1955. Але па-ранейшаму спрабаваў аспрэчыць беззаконны прысуд. У 1959 г. Тамашэвіч звярнуўся ў ваенную пракуратуру з заявай аб рэабілітацыі. На пратэст пракурора 22.02.1960 судовая калегія па крымінальных справах Вярхоўнага Суда БССР вынесла вызначэньне, паводле якога прысуд і вызначэньне вайсковых трыбуналаў у адносінах да Тамашэвіча Яўхіма скасавалі, а «крымінальная справа спыненая за недаказанасьцю прад’яўленага абвінавачаньня, асуджэньне Ваенным трыбуналам прызналі неправамерным.
Аднак пытанне, за што Яўхіму Тамашэвічу далі 10 гадоў лагераў так і засталося адкрытым. Няма звестак і аб тым, як дзяржава кампенсавала невінаватаму чалавеку скрадзеныя 10 гадоў жыцця і, напэўна, падарванае здароўе. Віна Яўхіма Тамашэвіча і мільёнаў іншых салдат Чырвонай арміі складалася з таго, што яны трапілі ў нямецкі палон з-за татальнай некампетэнтнасці кіраўніцтва партыі, краіны і самой Чырвонай арміі на першых этапах нямецкага ўварвання ў СССР. Многія з гэтых салдат пасля былі прызнаны здраднікамі радзімы.
Далейшы лёс Яўхіма Тамашэвіча, на жаль, невядомы.
Архіўны шыфр справы 9057-П архіў УГКБ па Віцебскай вобласці.
Усяго ў спісе рэпрэсаваных у 1946 годзе 32 чалавекі. Амаль усе яны былі асуджаныя ад 3 да 10 гадоў пазбаўлення волі, але пазней рэабілітаваныя.
