Аршанец Яўген Белянкоў гуляе за вядучы баскетбольны клуб Беларусі "Цмокі-Мінск", умацоўвае свае пазіцыі ў камандзе. Але напярэдадні Белянкоў больш гаварыў не пра баскетбол, а пра музычныя прыярытэты.
У інтэрв'ю карэспандэнту "Трыбуны" Тарасу Шчыраму аршанец распавёў, што зусім не любіць рэп, які звычайна асацыюецца з класічным баскетбалістам. Вось падборка яго выказванняў:
Калі казаць пра мой густ, то я не аматар рэпу. Для мяне гэта нейкая цяжкая музыка — люблю больш спакойную. Але вось 70-75 працэнтаў каманды слухае рэп. Асабліва яго любяць нашы афраамерыканцы. Яны літаральна фанацеюць ад рэпу і цягнуцца, як мне здаецца, выключна ад яго.
На першым месцы ў маім спісе група «Кіно». Пачаў слухаць яе яшчэ ў школе. Касеты з запісамі «Кіна» былі ў майго старэйшага брата, я неяк пачуў Цоя, і таксама падхапіў гэтую цікавасць. Тысячу разоў слухаў іх кампазіцыі ў машыне, і яны да гэтага часу працягваюць мне заходзіць. Мае любімыя кампазіцыі - гэта «Кукушка» і «Звезда по имени Солнце». Слухаючы гэтыя песні, апускаюся ў тое, што адбываецца ў іх, і мне становіцца вельмі кайфова.
Акрамя таго, я вельмі люблю «Пікнік». Пачуў гэты гурт гады два таму, прагледзеў іх альбомы, і мяне вельмі зачапіла. Лічыцца, што гэта рок-гурт, але, паслухаўшы яго, ты так не скажаш. Вельмі спакойныя кампазіцыі з філасофскімі тэкстамі. Я столькі разоў спрабаваў трапіць на іх канцэрт, набываў квіткі, але з-за трэніровак або гульняў даводзілася потым здаваць. Апошні выступ «Пікніка» у Менску, на жаль, супаў з нашым гасцявым матчам з «Калевам». Аддаў квіткі ў выніку сябрам, і яны ад канцэрту атрымалі велізарнае задавальненне. Мне падабаецца кожная песня гэтага гурта, і кожную я магу наспяваць. Сур'ёзна. Але вылучу тры. «Инкогнито», «Кукла с человеческим лицом» и «Египтянин».
Трэцяя любімая група — 7Б. Заходзіць проста на ўра. Люблю іх трэк «Душа бойца», які слухаю перад гульнёй або ў машыне разам з жонкай, «Осень» і «Есть город на Неве». Апошняя, натуральна, пра Піцер. Калі быў у Санкт-Пецярбургу, яна ў мяне пастаянна ў слухаўках гучала.
У спіс гуртоў, якія мне сімпатычныя, яшчэ дадам «Короля и Шута» і «Ляпіс Трубяцкой». Мне ў Міхалка многае падабаецца. Я - матацыкліст, і ў 2018-м ездзіў на байк-фэст у Ліду, на якім выступаў Міхалок. Блін, ён так скача, са сцэны такую энергію перадае, што проста не перадаць словамі! З мяне там сем патоў сышло. Мне здаецца, з мяне часам на трэніроўцы гэтулькі не выходзіла. Адназначна Rammstein і «Король и Шут». Але, калі шчыра, музыка хутка дакучае, таму імкнуся накідаць сабе ў плэйліст чаго-небудзь новенькага. Да прыкладу, нядаўна дадаў нешта з новага праекту Міхалка Drezden.
Але ў маім жыцці быў перыяд, калі я захапляўся творчасцю Міхаіла Круга і тапіў выключна за шансон. Сур'ёзна кажу. Слухаў Ваенга, Кучына і «Бутырку». Аднак з часам нічога новага ў іх не выходзіла, і я неяк пераключыўся на іншую музыку. Дарэчы, у гадоў 18 ці 19 на моціку (у Белянкова матацыкл Honda Gold Wing - Tribuna.com) нават ганяў на Радзіму Міхаіла Круга — у Цвер. Дакладна памятаю, што гэта было летам. Я сядзеў у Оршы, і мне проста захацелася кудысьці далёка з'ездзіць. У мяне была дамова з аршанскімі сябрамі куды-небудзь зганяць, але яны пачалі злівацца, і я вырашыў, што адзін паеду. У Цвер. Паміж гарадамі кіламетраў 450. Выехаў у шэсць раніцы. Пабываў на алеі Круга, потым заехаў на могілках, купіў кветкі, схадзіў на яго магілу, а потым дадому паехаў. А сёмай вечара ўжо быў у Оршы.
