Галоўны трэнер «Воршы» Мікалай Кітаёў у эксклюзіўным каментары карэспандэнту bel.football Раману Супруну расказаў аб навуцы, якую атрымлівае ў цяперашнім сезоне Першай лігі.
— Якую навуку як галоўны трэнер каманды Першай лігі вы ўжо ўзялі і што паўтараць не плануеце ў наступным сезоне?
— Галоўная навука хутчэй за ўсё ў тым, што калі ты планаваў штосьці канкрэтнае па гульні і пачынаеш ісці да запланаванага цэлы тыдзень, то ні ў якім разе нельга нічога мяняць непасрэдна перад гульнёй. А калі кагосьці паслухаеш, хтосьці з боку параіць па гульцах, а ты мяняеш у апошні момант свае рашэнні, то гэта заўсёды прыводзіла нас у гэтым сезоне да адмоўнага выніку. Калі сам асабіста абраў нейкую сваю лінію, то ад яе не трэба адхіляцца. Другое — гэта маё жаданне, каб усе мае гульцы, якія на дадзены момант у камандзе, засталіся ў клубе і на наступны сезон. Я разумею, гэта амаль нерэальна, але калі б так здарылася, то я быў бы вельмі задаволены. Вельмі здаровы калектыў. Кімсьці, зразумела, узмацніцца яшчэ, але ўсе наяўныя задавальняюць мяне.
— А які абавязковы мінімум павінен быць у новага футбаліста, якога Вы б падпісалі?
— Працавітасць. І імкненне да росту як футбаліста.
— Мікалай Уладзіміравіч, без паразаў перамогі адчуваюцца прэсна. Ацаніце матч у Слоніме.
— Пачалі не вельмі ўпэўнена. Хутчэй за ўсё адбілася доўгая дарога: выехалі ў 6 раніцы. Пасля няўпэўненага старту быццам бы ўвайшлі ў гульню. Трымалі ў розуме, што прыехалі зусім зрэзаным складам — толькі некалькі чалавек, сярод якіх быў і я, на замене. Хаця гэта, вядома ж, не апраўданне. Гульню выраўнялі, пачалі валодаць, як мне падалося, гульнявой ініцыятывай, але цяжка пераадольвалі некаторыя рашэнні суддзі: невідавочнае выдаленне нашага брамніка, небясспрэчны 11-метровы. Але тым не менш, гульня ў нашым выкананні засталася даволі хуткая, змястоўная. Мы працягвалі ствараць небяспечныя моманты, але, на жаль, нашы нападнікі не змаглі іх рэалізаваць.
— Што паўплывала сёння на вынік і якасць гульні вашай каманды?
— Мы ўсім трэнерскім штабам аналізуем усе матчы і не можам зразумець, што здарылася з камандай пасля гульняў з «Макслайнам», з «Маладзечна», пасля якаснай гульні супраць «Астраўца». Каманда нібыта змянілася, нібыта знікла матывацыя. Мы задаем такое пытанне і гульцам, і сабе, але пакуль дакладнага тлумачэння знайсці не можам. Працягваем працаваць, спрабуем мяняцца, але не заўсёды ўсё атрымліваецца так, як мы хочам.
— Што з запланаванага на сустрэчу рэалізаваць не ўдалося?
— Рэалізаваць свае моманты не ўдалося. Па гульні, я лічу, што планавалі, амаль усё і атрымалася, праўда, без правалаў у нашай гульні не абышлося. Зрэдку недагульвалі ў апорнай пазіцыі.
— Ці ўлічвалі вы пры выбары стратэгіі, што група гульцоў вашага клубу ментальна звязаная са Слонімам?
— Было крыўдна, што сёння паядынак праз незразумелую жоўтую картку прапускаў Лёша Чарнадараў — гэта адзін з лідэраў, матор каманды, які нам у гэтым сезоне вельмі дапамагае. А ў цэлым дадаткова мы ніяк не настройвалі гэтую групу сваіх гульцоў, што яны будуць гуляць супраць свайго папярэдняга клубу. Гэта проста працоўны момант, бо мы кожную гульню імкнемся паказваць свой футбол, сваю гульнявую філасофію.
— Які момант матчу назавеце кульмінацыйным?
— Выдаленне нашага брамніка, не ўсім зразумелае выдаленне брамніка.
— Што за траўма ў Антонава?
— Яшчэ не вядома. Патэлефанавалі пасля гульні яму: знаходзіцца ў лякарні, чакае здымка. Траўма калена. Будзем чакаць Арцёма са здымкамі.
— Можаце назваць асноўныя складнікі паступальнага развіцця роднага вам клубу ў сезоне?
— У гэтым сезоне, як я лічу, сабраўся ў нас адзін з лепшых, дружных калектываў за ўсю гісторыю аршанскага футболу. Хлопцы вельмі моцна пасябравалі па-чалавечы, у пастаянных зносінах, разам бавяць вольны час. А мы стараемся іх згуртаваць яшчэ больш рознымі мерапрыемствамі ўнутры клубу. І гэта станоўча ўплывае на атмасферу ў камандзе. Неабходна агучыць, што клуб пакінула нямала гульцоў. Паша Кляннё — гэта наогул вялікая страта для нас.
— Ужо хутка завершыцца чэмпіянат. Чарнавыя варыянты вынікаў сезону вы як галоўны трэнер ужо накідвалі?
— Каманда стваралася практычна з нуля: 2-3 чалавекі ў камандзе было, але, як я бачу, мы з кожнай гульнёй прагрэсавалі, паказвалі ўсё больш якасны ножны шпурляк, не пераходзілі на які-небудзь антыфутбол. Заўсёды спрабуем гуляць сваю гульню праз кантроль мяча. Вось такая ў мяне футбольная філасофія.
— Задачу на сезон ужо выканалі?
— Не, выніковую задачу мы пакуль не выконваем, але да гэтага імкнемся. Наперадзе ў нас засталося тры гульні. Будзем спрабаваць яе ўсё ж выканаць, бо яе паставіла перад намі кіраўніцтва горада. У выніковай турнірнай табліцы мы павінны быць вышэй за дзявятае месца.
На дадзены момант «Ворша» займае 11 радок у турнірнай табліцы Першай лігі, маючы ў актыве 39 пунктаў.
